Hoi allemaal,

Ik denk dat de meeste van jullie raar op kijken van de titel, maar ja het is waar. Ik ga terug naar huis! Ik heb het absoluut geweldig gehad hier, ik heb zulke leuke mensen ontmoet, vrienden voor het leven gemaakt, een top gastmoeder en onwijs leuke dingen gedaan. Jammer genoeg heb ik last van 1 ding, heimwee. De heimwee bij mij is zo veel of groot dat dat alles overlapt en daardoor ga ik me niet goed in mn vel voelen. 'Homesickness', tot het punt dat ik er ook echt ziek van was. Ik wist al vanaf het begin dat het lastig zou worden, de paar dagen weg van huis wat ik vroeger al veel vond, zijn een eitje nu. 3 maanden weg van huis, daar ben ik enorm trots op.

Na 3 maanden, dus 12 weken, dus 86 dagen, ruil ik texas weer in voor mn eigen landje. Ik ruil Football in voor soccer, ik ruil de cowboylaarzen in voor uggs, de 27 graden weer in voor de 13, de cowboyhoed in voor een wintermuts, de corndogs voor frikadellen en de sandies voor oranje.

Ik wil heeel duidelijk maken dat dit niets te maken heeft met de school of mijn gastmoeder, zij hebben hun uiterste best gedaan om mij te laten blijven en om mijn heimwee minder te maken, helaas is het gevoel te sterk.

Lange tijd heb ik het tegen niemand gezegd omdat ik mensen om me heen niet teleur wilde stellen en vooral mezelf niet teleur wilde stellen. Maar op een gegeven moment kwam ik op een punt dat het gewoon genoeg geweest was, mijn lichaam gaf aan dat het genoeg was en voor mezelf heb ik toen de knoop doorgehakt, voor mij ga ik lekker naar huis met een heleboel geweldige herrineringen van hier.

Aan de ene kant kan ik niet wachten om thuis te zijn, dit is waar ik 3 maanden lang weer naar uitgekeken heb. Maar aan de andere kant ben ik best wel een beetje teleurgesteld in mezelf dat ik het niet heb kunnen volhouden. Toch weet ik dat ik alles op alles gezet heb om te blijven proberen. En dat ik het langer volgehouden heb dan dat ik in het hele begin gedacht had.

Ik ga nu vertrekken met een positief gevoel, ik heb top mensen ontmoet, top dingen gedaan, en top herrineringen voor het leven gemaakt. Ik heb zoveel geleerd in de tijd dat ik hier ben, ik heb mezelf telkens er weer overheen gepraat en het zolang mogelijk geprobeerd. Maar nu kies ik voor mezelf, ook al is dat heel moeilijk af en toe.

Afgelopen woensdag heb ik mijn laatste schooldag gehad, wat onwijs geslaagd was. Mijn art class had een hele mand met nederlandse dingen bij elkaar gevonden en iedereen had een kaart of een lieve brief. Mijn Engels docent had een lief pakketje gegeven en met mijn voetbalteam heb ik een Amerikaans/Nederlands afscheidfeestje gehad. Vanavond ga ik met nog wat vrienden bowlen en morgen naar de dierentuin.

Zondag ochtend vlieg ik naar Houston, en dan in de middag door naar Amsterdam. Maandagochtend kom ik dan na 3 maanden weer aan in Holland!!!

Het afscheid nemen is lastig, omdat iedereen zich hier natuurlijk op een langere tijd had ingesteld, toch proberen we er het beste van te maken. Zeker omdat ik weet dat ik hier nog een keer terug wil komen en omdat mijn hostmom graag naar nederland wilt komen.

Met een dubbel gevoel zal ik zeker terugvliegen, hier heb ik een nieuw leven begonnen en geweldige mensen ontmoet. Toch kan ik niet wachten om papa en mama weer te zien en mijn lieve vriendinnen thuis. Een ding is zeker, als je weg van huis bent, ga je thuis opeens ongelofelijk speciaal vinden.

Nog 2 nachtjes slapen, dan zit mijn avontuur erop. Dat is eigenlijk niet helemaal waar, dit avontuur neem ik mee voor de rest van mijn leven. Een gek gevoel is het zeker, verdrietig: ja, boos op mezelf: af en toe, teleurgesteld: dat ook. Maar wat een ongelofelijke ervaring is dit geweest zeg, dit pakt niemand mij meer af.

Ook wil ik travel active alvast even heeeeel erg bedanken, jullie zijn echt een top organisatie die mij enorm veel geholpen hebben de afgelopen tijd!

Na een enorm moeilijke maar leuke tijd kom ik lekker naar huis, ik ben een hele ervaring rijker. Ik kan iedereen die mij geholpen heeft niet genoeg bedanken, jullie zijn toppers.

Ik ga iedereen hier ook heel erg missen, in deze 3 maanden is het gek hoe snel je close vrienden maakt, maar de plannen om hun naar amsterdam te halen staan al!!!

Nu ga ik weer verder met inpakken van mijn te zware koffers, zie jullie snel..

Love,

Floor.

Sometimes it hurts to let go, but it hurts more to hold on.