Going back home!

Hoi allemaal,

Ik denk dat de meeste van jullie raar op kijken van de titel, maar ja het is waar. Ik ga terug naar huis! Ik heb het absoluut geweldig gehad hier, ik heb zulke leuke mensen ontmoet, vrienden voor het leven gemaakt, een top gastmoeder en onwijs leuke dingen gedaan. Jammer genoeg heb ik last van 1 ding, heimwee. De heimwee bij mij is zo veel of groot dat dat alles overlapt en daardoor ga ik me niet goed in mn vel voelen. 'Homesickness', tot het punt dat ik er ook echt ziek van was. Ik wist al vanaf het begin dat het lastig zou worden, de paar dagen weg van huis wat ik vroeger al veel vond, zijn een eitje nu. 3 maanden weg van huis, daar ben ik enorm trots op.

Na 3 maanden, dus 12 weken, dus 86 dagen, ruil ik texas weer in voor mn eigen landje. Ik ruil Football in voor soccer, ik ruil de cowboylaarzen in voor uggs, de 27 graden weer in voor de 13, de cowboyhoed in voor een wintermuts, de corndogs voor frikadellen en de sandies voor oranje.

Ik wil heeel duidelijk maken dat dit niets te maken heeft met de school of mijn gastmoeder, zij hebben hun uiterste best gedaan om mij te laten blijven en om mijn heimwee minder te maken, helaas is het gevoel te sterk.

Lange tijd heb ik het tegen niemand gezegd omdat ik mensen om me heen niet teleur wilde stellen en vooral mezelf niet teleur wilde stellen. Maar op een gegeven moment kwam ik op een punt dat het gewoon genoeg geweest was, mijn lichaam gaf aan dat het genoeg was en voor mezelf heb ik toen de knoop doorgehakt, voor mij ga ik lekker naar huis met een heleboel geweldige herrineringen van hier.

Aan de ene kant kan ik niet wachten om thuis te zijn, dit is waar ik 3 maanden lang weer naar uitgekeken heb. Maar aan de andere kant ben ik best wel een beetje teleurgesteld in mezelf dat ik het niet heb kunnen volhouden. Toch weet ik dat ik alles op alles gezet heb om te blijven proberen. En dat ik het langer volgehouden heb dan dat ik in het hele begin gedacht had.

Ik ga nu vertrekken met een positief gevoel, ik heb top mensen ontmoet, top dingen gedaan, en top herrineringen voor het leven gemaakt. Ik heb zoveel geleerd in de tijd dat ik hier ben, ik heb mezelf telkens er weer overheen gepraat en het zolang mogelijk geprobeerd. Maar nu kies ik voor mezelf, ook al is dat heel moeilijk af en toe.

Afgelopen woensdag heb ik mijn laatste schooldag gehad, wat onwijs geslaagd was. Mijn art class had een hele mand met nederlandse dingen bij elkaar gevonden en iedereen had een kaart of een lieve brief. Mijn Engels docent had een lief pakketje gegeven en met mijn voetbalteam heb ik een Amerikaans/Nederlands afscheidfeestje gehad. Vanavond ga ik met nog wat vrienden bowlen en morgen naar de dierentuin.

Zondag ochtend vlieg ik naar Houston, en dan in de middag door naar Amsterdam. Maandagochtend kom ik dan na 3 maanden weer aan in Holland!!!

Het afscheid nemen is lastig, omdat iedereen zich hier natuurlijk op een langere tijd had ingesteld, toch proberen we er het beste van te maken. Zeker omdat ik weet dat ik hier nog een keer terug wil komen en omdat mijn hostmom graag naar nederland wilt komen.

Met een dubbel gevoel zal ik zeker terugvliegen, hier heb ik een nieuw leven begonnen en geweldige mensen ontmoet. Toch kan ik niet wachten om papa en mama weer te zien en mijn lieve vriendinnen thuis. Een ding is zeker, als je weg van huis bent, ga je thuis opeens ongelofelijk speciaal vinden.

Nog 2 nachtjes slapen, dan zit mijn avontuur erop. Dat is eigenlijk niet helemaal waar, dit avontuur neem ik mee voor de rest van mijn leven. Een gek gevoel is het zeker, verdrietig: ja, boos op mezelf: af en toe, teleurgesteld: dat ook. Maar wat een ongelofelijke ervaring is dit geweest zeg, dit pakt niemand mij meer af.

Ook wil ik travel active alvast even heeeeel erg bedanken, jullie zijn echt een top organisatie die mij enorm veel geholpen hebben de afgelopen tijd!

Na een enorm moeilijke maar leuke tijd kom ik lekker naar huis, ik ben een hele ervaring rijker. Ik kan iedereen die mij geholpen heeft niet genoeg bedanken, jullie zijn toppers.

Ik ga iedereen hier ook heel erg missen, in deze 3 maanden is het gek hoe snel je close vrienden maakt, maar de plannen om hun naar amsterdam te halen staan al!!!

Nu ga ik weer verder met inpakken van mijn te zware koffers, zie jullie snel..

Love,

Floor.

Sometimes it hurts to let go, but it hurts more to hold on.

2 months, Albuquerque & Canyon 2.0

Heeey lieve kaaskoppies,

Zo zo, Ik heb toch even de tijd genomen om na 2 weekjes een nieuwe update te geven voor aan de andere kant van de oceaan.

Vorige week woensdag was ik 2 MAANDEN!!!!! in The States, 2 maanden waarin ik zo ongelofelijk veel over mezelf geleerd heb, 2 maanden waarin er ongelofelijk moeilijke momenten geweest zijn, 2 maanden waarin ik zulke gave dingen beleefd heb. Wat een rollarcoaster hier, nieuwe indrukken maak ik nog steeds elke dag, nieuwe mensen ontmoet ik nog steeds elke dag en nieuwe ervaringen doe ik nog steeds elke dag op. Soms denk ik, wat een rare cultuur, maar dat is het niet, het is gewoon zooooo anders. Vergelijken moet je ook niet doen want dan word je gillend gek. 2 maanden is zo lang, vergeleken met de 4 dagen londen of 6 dagen kamperen.. Trots, dat ben ik nu al zeker!

Afgelopen weekend zijn wij op vrijdagmorgen vertrokken met 2 vriendinnen van mn gastmoeder naar Albuquerque voor het jaarlijkse Balloon festival, dit was waanzinnig. Op vrijdag hebben we de stad rondgereden en zijn we met een skilift de berg op geweest, waar ik als blondje natuurlijk bedacht dat een hempje wel genoeg was, nou dat ik toch best wel koud met 3 graden.... Bovenop de berg was een luxe restaurant en een geweldig uitzicht. Ook konden we nog even meegenieten van het vuurwerk van het balloon festival. Zaterdagochtend ging om 5 uur de wekker en zaten we om half 6 'fris en fruitig' aan het ontbijt in ons hotel, om 6 uur zaten we in de auto opweg naar het balloon festival. Na 1,5 filerijden maar wel de luchtballonnen al in de lucht gezien te hebben, kregen we te horen dat het maximaal bezoekers voor die tijd al bereikt was. Mensen besloten namelijk om om 3 uur snachts alvast te vertrekken zodat ze een van de 50,000 bezoekers konden zijn. Helaas, dan maar door naar de shopping mall... balen... Na een aantal uurtjes geshopt te hebben probeerde we het opnieuw en kwamen we gelukkig wel binnen. Het was een graadje op 34 op een groot grasveld zonder schaduw en 49,000 andere bezoekers, dus je kunt je er vast wel wat bijvoorstellen hoe dat geweest was. Rond 6 uur werden de ballonnen weer opgeblazen en kon je over het veld met luchtballonnen lopen, op een gegeven moment werd het donker wat al helemaal een prachtig gezicht was!!! Als afsluiting van de dag was er weer vuurwerk, waar ik ook de amerikaanse begrippen van 'een beetje vuurwerk' heb meegemaakt. Zondag ochtend weer vroeg op, ontbijten, hup de auto in en weer terug naar Amarillo, want school roept.

Gisteren zijn we naar garage sales geweest, wat eigenlijk inhoud dat mensen hun oude meuk uit hun garage te koop bieden. Hier hebben we wat rondgekeken, maar mensen die mij kennen weten dat dat niet echt mijn ding is, maar goed alles voor de amerikaanse ervaring!!! ;) Daarna zijn we naar een kostuumwinkel geweest, want jaaa over 2 weken is het hier Halloween! Daar hebben we een aantal jurken gepast, anna of elsa van Frozen of belle van Belle en het beest, moeilijke beslissing, totdat je te horen kreeg dat het 115 dollar voor een avond was, dan is de beslissing snel gemaakt, voor mij nog even geen kostuum.

Vandaag zijn we met een vriend van mn gastmoeder de canyon weer in geweest met een fourweeler, het was ontzettend gaaf om de canyon ook van bovenaf een keer te zien. Wel werd ik gillend gek van de miljoenen (niet overdreven) sprinkhanen en de spinnen van 15 cm die overal liepen. Maar wel weer een super ervaring rijker.

Voor de rest gaat t op school prima, mn cijfers zijn top, waar ik niet al te veel moeite voor doe, 5x in de week voetbal is geweldig, vooral als je elke dat met spierpijn op staat. En het is hier ondertussen nog steeds elke dag zo'n 27 graden, waar ook niet om te klagen valt, in vergelijking met Nederland. Maar ik mis Nederland wel heeeel erg hoor, ook al is het weer daar nu niet zo lekker!!!

Geniet van de kou daar!

Love,

Floor.

Always remember, we are under the same sky, looking at the same moon.

Homecoming, Red River & More updates...

Hoi allemaal,

Het is alweer een maand geleden dat ik een blog gemaakt heb, nou dat doe ik goed.. Ik dacht op deze zondag avond kan ik jullie wel weer even vertellen over mijn amerikaanse leventje.

Ik ben hier alweer 6 weken naar school gegaan en het is nog steeds leuk, het is een supergroot verschil vergeleken met Nederland, want heb je geen zin om je aan te kleden smorgens? Nou dan ga je toch gewoon in je pyjama naar school! Hier kan het allemaal!

De tweede week van school was het 'Howdy Week', wat betekende dat elke dag een ander thema was en je in dat thema naar school ging. Het was Malibu Monday, Texas Tuesday, Twinsday Wednesday, Throwback Thursday en Freedom Friday. Bijna iedereen deed wel zijn best om er wat van te maken en op vrijdag was iedereen in het rood wit blauw naar school, deed me even denken aan Nederland.

Wat me nogsteeds ontzettend verbaasd is de schoolspirit hier, het is echt insane!!! Elke vrijdag hebben we een peprally met een bepaald thema, afgelopen vrijdag was het thema pink, dan denk je misschien alle meiden in het roze natuurlijk, maar nee hoor ook de jongens waren in het roze gekleed, alles voor de school! Tijdens deze peprally's speelt de band de schoolliedjes en het volkslied, dansen de cheerleaders hun dansjes en moedigen wij het football team aan voor de game die ze in de avond hebben. Hierbij zijn ook balonnen, slingers, spandoeken en confetti elke week weer van de partij!

Er is alweer zoveel gebeurd dat ik het allemaal alweer een beetje vergeet, je doet elke dag weer zoveel nieuwe indrukken op dat alles heel interessant lijkt om te vertellen!

We zijn ergens 2 of 3 weken geleden naar een rodeo geweest, dit was natuurlijk het typische texas. Ik zat half de tijd met mn mond open te kijken naar wat ze allemaal deden terwijl iedereen om me heen lekker zat te juichen. Het leukste vond ik de kindjes van 5/6 die zo lang mogelijk op een schaap moesten proberen te zitten, hilarisch.

Vorige week donderdag was het homecoming, one of the 'big' things in highschool. Op donderdag hadden we homecoming parade met als thema de boeken van docter seuss?! Wij als voetbalteam hadden een boek met wat honden, leeuwen, tijgers en appels die op je hoofd ballanseren. Het was onwijs gaaf om iedereen zn versierde karren te zijn en ze hadden er echt tijd aanbesteed (of hun ouders). Op vrijdag was de homecoming game, die we dik gewonnen hebben. Ik kan nu heel interessant gaan vertellen of er een touchdown gemaakt werd en wat nog meer, maar ik heb daar zelf ook nog steeds geen idee van.

Vorig weekend ben ik met mijn hostmom en hostzus naar Red River in New Mexico geweest, wat vergeleken Amarillo ongelofelijk groen is. Het was 'maar' 6 uur rijden (hallo Parijs) maar toen waren we ook op een prachtige plek! We zijn de berg opgegaan met de skilift, hebben fietsen gehuurd, omdat ik dat ook al 6 weken niet gedaan had, en we hebben wilde herten gevoerd. Ook was het eindelijk weer even koud, in Amarillo begin je elke dag met 25 graden, hier liep ik met 2 graden in mn hempje naar buiten. Want ook het koude weer ga je missen!

Gisteren zijn we naar een Ranch geweest en hebben we op een fourweeler door de canyon gereden, het was supermooi en we hebben weer een heel ander beeld van Amarillo gezien. In de avond zijn we in onze pyjama naar de walmart geweest, want dat kan nu eindelijk ook van mijn bucketlist af! Dan denk je misschien, stelletje gekken, neehoor, dat is in Amerika heel normaal en ik was echt niet de enige die er in mn pyjama bijliep.

Zelfs met de ontzettend leuke momenten blijft het moeilijk en ik het af en toe echt even lastig hier. Maar ik doe nieuwe dingen, maak gave herinneringen en dit is sowieso een ervaring die niemand me meer afpakt en die ik nooit ga vergeten.

Ik probeer vanaf nu wat vaker te gaan schrijven, met de nadruk op PROBEER.

Ik mis jullie kaaskoppies!

Love,

Floor.

Missing someone is your heart's way of reminding you that you love them.

First week of school, sportgames & homesickness...

Wil je het in het Nederlands lezen, scroll naar beneden!!!!

Hi y'all,

People have asked me to start this blog in English, so if you want to read it in Dutch, scroll down.

First of all, see what I did there, I said y'all again!!! The first school week flew over and I survived it, otherwise I wouldn't be able to write this now. Monday was my first day, I was really excited for school the moment I woke up and I arrived at my first class way too early. Last week I picked my classes for this year, I picked

- Art.

- Theatre.

- Focus.

- Principal, hospitality & tourism.

- Algebra.

- English.

- US history.

- Soccer.

The first class starts at 8.05 and school ends at 3.50, it's a long time compared to the Netherlands and I have the same classes every single day. The only thing I heard on the first day was people asking: sorry, what's your name again or where are you from again? The girls from the soccer team are so nice and on Monday I can practice with them for the first time. School is ok, the classes are easy andwe learn things onAlgebra which I've had back home 4 years ago.

On thursday night we went to a baseball game, I've played a few times with PE back home, but this was so different!!! The game took such a long time so halfway in the game we went home, because first class started at 8.05 again.... On friday I had my first peprally, it was such an amazing experience to see the whole school cheering and screaming for the football team. On friday night they had their first game, I didn't really understand what was happening because it was going so fast but I know one thing for sure, they won!!!

Yesterday we could sleep in and lay in bed as long as we wanted. Which was needed, after the first week of school. However, I am still having a hard time here. I like it here, the people are nice, it's awesome to experience an American highschool and I love my hostmom to bits, but i'm still so homesick. I have the most amazing friends and family back home who send me peptalks all the time to make me feel better. I'm still havinga hard time being alone here without my parents and I still miss home like crazy. But I'm doing the best I can to experience as much as possible.

The last 3 weeks I've seen a lot of weird things here, it's weird for me, but normal for the people here. I've made a list and you might think themost normalthings are on here, butdon't blame me, blame the netherlands for not having it there.

- EVERYONE snaps their fingers here, no clue why butalmost everyone does it hereall the time!!!

- The chairs in school are connected with the tables, so when I move, the whole thing moves with me...

- The cheerleaders are actually wearing their outfits all the time, so that's not only in the movies!!!

- You need hot water? just put it in the microwave for a few minutes! I think that's so weird..

- Everyone drinks water from a bottle, because tap water doesn't taste very good.

- They have a pledge in school every single day to honorthe American flag and the Texas flag, I still need to figure out what they are saying though.

- The refrigerator makes a noice when you keep it open for too long, better for the environment?!

- THEY HAVEA DRIVE-IN BANK!!!!!!!! So weird....

In the past week I've heard the weirdest things about Europe and the Netherlands...

- Oh awesome! Have you ever seen Peter Pan? He's from the same country as you are!!! He's also from the Neverlands!! Well, that's new...

- Oh yeah, the netherlands, such a beautiful city in Germany!

- Oh the netherlands!! that's a city in Europe right? I've been to the country Europe, so beautiful! It's next to China right?!

- The Netherlands? That's a city in Amsterdam right? I've seen so many pictures of the country Amsterdam, y'all are speaking English there?

So that's what lots of people know about our tiny country in Europa, next to Germany. Still weird how much you can miss such a small, normal country.

I will keep y'all updated!!!

Love,

Floor.

How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.

Hi lieve mensen,

Mensen hier begonnen zich toch af te vragen wat ik allemaal over hun land schreef, daarom heb ik mn blog nu ook in het engels geschreven.

De eerste schoolweek zit erop en overleefd,anders had ik dit niet kunnen schrijven. Maandag was de eerste dag, ik werd wakker met heel veel zin om naar school te gaan en kwam natuurlijk ook veelste vroeg bij het eerste lokaal aan. Vorige week had ik mijn vakken gekozen, ik heb

- art.

- theatre.

- 'focus' (studieles)

- principal hospitality & tourism. (iets met toerisme)

- Algebra. (wiskunde)

- English.

- US history. (geschiedenis over de verenigde staten)

- Soccer. (voetbal!!!!)

De eerste les begint om 8.05 en pas om 3.50 ben ik klaar, ik maak dus lange dagen enelke dag heb ik hetzelfde rooster. De eerste dag bestond uit: sorry, hoe heet je nou eigenlijk of waar kom je ook al weer vandaan. De meiden van het voetbal team zijn superaardig en maandag kan ik voor het eerst meetrainen. Voor de rest vind ik school nu wel oke, de lessen zijn makkelijk, ik heb wiskunde wat ik thuis al 4 jaar geleden gehad heb en ook de andere lessen zijn goed te doen.

Op donderdag avond zijn we naar een baseball game geweest, wel een paar keer gespeeld met gym thuis, maar nu ging het er toch wel wat anders aan toe. Maar wat duurde een zoon game lang!!! halverwege zijn we naar huis gegaan omdat we de volgende dag gewoon weer om 8.05 de eerste les hadden.
Vrijdag had ik mijn eerste peprally, iedereen komt in de gymzaal om het football team aan te moedigen voor hun wedstrijd, het bestond vooral uit een hoop gegil, geschreeuw en gedans. Wel onwijs gaaf om de schoolspirit zo mee te maken! Vrijdag avond had het football team hun eerste wedstrijd, in een groot stadion. Ik snapte niet heel veel van het spel, want af en toe ging het veelste snel om bij te houden. Maar een ding weet ik wel, dat we gewonnen hebben!!!!

Gisteren hebben we lekker uit kunnen slapen van een vermoeiende eerste week, dat was wel nodig. Voor de rest heb ik het hier heel moeilijk, ik heb het naar me zin, de mensen zijn aardig, mn hostmom is top en de school is gaaf om een keer mee te maken. Maar ik heb nog steeds enorm last van heimwee. Gelukkig heb ik geweldige vriendinnen en familie thuis met goede peptalks om me er weer een beetjebovenop te praten, maar ik vind het heel moeilijk om hier alleen te zijn en ik mis thuis enorm. Maar ik ga m'n uiterste best doen om er zoveel mogelijk uit te halen!!!

Voor de rest heb ik in deze 3 weken al zulke rare dingen gemerkt over dit land, dingen die voor mij raar zijn maar voor Amerikanen heel normaal. Hier een lijstje van de dingen die me tot nu toe zijn opgevallen:

- IEDEREEN knakt zijn vingers hier, geen idee waarom, maar echtbijna iedereen doet het.

- Op school zijn de tafels en stoelen echt aan elkaar gemaakt, denk je even je stoel wat aan te schuiven, verschuif je met je hele hebben en houden een meter naar voren en knal je tegen degene voor je aan...

- De cheerleaders op school, lopen echt rond in hun cheerleader pakjes. Dat is dus niet alleen in films!!

- Als je heet water nodig hebt voor bijvoorbeeld thee, joh dan zet je toch even een kopje met water in de magnetron?!

- De wiskunde lessen zijn, zoals al eerder verteld zo makkelijk!

- Je kunt hier geen water uit de kraan drinken, want overal zit chloor bij in, mensen kopen dus flesjes water om te drinken.

- Elke dag rond 11 uur hebben we op school een pledge, waar je de Amerikaanse vlag eert en daarna ook de Texaanse vlag. Moet alleen nog even uitvogelen wat ze zeggen.

- Wij hebben in het huis een koelkast en als die te lang openstaat gaat het piepen, beter voor het milieu?

- Ze hebben hier een drive-in bank, wij reden naar de bank, dus ik dacht oh gewoon even uitstappen en geld halen. Neehoor, dat kan allemaal terwijl je in de auto zit. Je doet je raampje open, legt een check in een soort bakje en dat word naar boven gezogen. Te raar.

Voor de rest ben ik er wel achter dat sommige mensen hier niet echt inzicht hebben in hoe Europa eruit ziet, zo heb ik al de raarste dingen voorbij horen komen!!!

- Oh zo cool! Heb je ooit peter pan gezien? je komt uit hetzelfde land als hem, hij komt ook uit de Neverlands!!!!

- Oh yeah, Nederland is zoon gave stad in Duitsland!!! Oke, dat is dus nieuw...

- Oh wat gaaf dat je uit Nederland komt, dat is een stad in Europa toch? Ik ben een keer op vakantie geweest naar het land Europa, was zoo mooi! Het ligt naast China toch?

- Nederland? oh ligt dat in Amsterdam? Amsterdam is zoon mooi land, heb ik al zoveel foto's van gezien. Endaar spreek je ook Engels toch?!

Zo zie je maar weer, wat sommige mensen denken over ons kleine kikkerlandje, toch raar dat je zoon klein kikkerlandje waar alles voor ons zo normaal is, zo kan missen.

Dit was het dan wel weer, ik houd julie op de hoogte.

Love,

Floor.

How lucky I am to have something that makes saying goobye so hard.

Saying goodbye, New york & first few days..

Hi vanuit the states!

woensdag ochtend was het dan zover, een jaar naar amerika klinkt nu toch opeens wel heel lang.. om half 6 waren we onderweg naar schiphol en om kwart over 6 was mijn te zware koffer toch ingechekt. een uurtje later was het moment waar ik zo tegenopzat, afscheid nemen van mn top vriendinnetjes die een supermooi spandoek hebben gemaakt, afscheid nemen van mn lieve overbuurtjes en natuurlijk van papa, mama en tom. Wat was het moeilijk en toen ik door de douane was kon ik nog steeds wel janken. Maar al snel in het vliegtuig kwam de goede zin erin, want he wie gaat er nou zomaar voor 3 dagen naar New York City?!

Na 8 uur in het vliegtuig landden we om half 12 vlak buiten new york. Iedereen was behoorlijk brak maar alsnog gingen we nadat we onze koffers en bus hadden met goede moed naar de shoppingmall. rond half 4 gingen we door naar het hotel waar maartje en ik na lang wachten ook eindelijk onze kamersleutel kregen en erachter kwamen dat we ook nog met 2 duitse meisjes op de kamer lagen. Snel bikini aan en nog even wezen zwemmen en toen we uiteindelijk om9 uur konden eten, de raarste pizza in mn leven, had ik eigenlijk geen honger meer en wilde we alleen maar slapen.

De volgende morgen ging om 7 uur de wekker, de duitse meiden waren pas om 1 uur aangekomen in de kamer dus het was een nacht waar we veel wakker lagen. na het ontbijt hup de bus in om onze gids nick op te halen, eerst naar een soort station en toen door naar central park om te lunchen, door de New York traffic waren we ondertussen alweer 3,5 uur verder,,, lunch op en door naar de brooklyn bridge, die in de snikhitte overgelopen, wat wel enorm mooi was en door naar de onderkant van de brooklyn bridge waar je mooie foto's kon maken. De bus weer in en door naar times square voor het avondeten in het hardrock café. Een 'restaurant' met te harde muziek en te veel mensen, je kon niets met elkaar praten want je verstond er niets van. Nadat ons tijdschema was uitgelopen konden we niet meer times square of top of the rock doen, maar dat kon waarschijnlijk verschoven worden naar morgen.

Vanmorgen mochten we een uurtje later opstaan en na het ontbijt gingen we opweg naar de boot om naar het vrijheidsbeeld te gaan, heeel gaaf om te zien omdat je dat eigenlijk alleen in films ziet. En wat is dat beeld eigenlijk ontzettend klein!!! Na de boottocht en de lunch zijn we doorgereden naar de 9/11 memorial, heel indrukwekkend om te zien maar daarna moesten we al weer meteen door naar Coney Island wat eigenlijk een beetje lijkt op scheveningen gemixt met de efteling. Om kwart over 4 zaten we aan het avondeten, een of andere pizza die niet echt oke smaakte. Snel gegeten en onderweg naar top of the rock, een superhoog gebouw waarbij je over heel new york kan uitkijken (foto momentje!!!) Toen door naar times square, wat een belevenis, allemaal lichtgevende borden en mensen verkleed als superheld. echt supergaaf om te zien! Om 10 uur weer aangekomen in het hotel, koffer ingepakt en klaargemaakt voor de grote dag morgen... veel slaap zat er voor ons niet in, want we wilden ook nog even de andere meiden die om 4 uur al wegmoeten gedag zeggen. (Wij hoefden pas om 8 uur op)

Zaterdag was de dag waar ik 120 dagen voor heb afgeteld, op tijd bij de gate voor naar Houston, waar we in het vliegtuig superlang vertraging hadden, dus we waren maar net op tijd op Houston aangekomen voor het vliegtuig naar Amarillo, rennen over het vliegveld, maar we hadden het gelukkig gered! Een vliegtuig met 50 mensen en superklein, heel erg eng! Rond half 5 kwamen we aan op Amarillo airport en daar zagen we Shirlee en Sheldon staan! Nadat we de koffers hebben gehaald zijn we naar Shirlee's huis gegaan en heb ik haar vriendinnen en schoondochter ontmoet, waarvan ik alle namen natuurlijk alweer ben vergeten. Snel even wat uitgepakt en gegeten en op weg naar de canyon waar we naar een toneelstuk gingen, dat was onwijs gaaf om te zien maar we waren zo ontzettend moe dat ik niet kon wachten om te slapen.

Zondag zijn we naar walmart gegaan voor wat spulletjes en daarna hebben we geluncht in een restaurant met nog meer familie. Toen door naar de cowboywinkel en na een vermoeiende dag weer naar het huis. Waar we zomaar besloten om naar de bioschoop te gaan!!Leuke film en de stoelen zijn zo ontzettend comfortabel!! En als je een XXL popcorn besteld heb je een gratis refill, vind je het logisch dat mensen hier tonnetje rond zijn....

Nu is het maandag en volgende week begint de school. Ik vind het onwijs moeilijk hier en ik heb heimwee XXXXXXXL, mn hostmom is een schatje, maar het is onwijs wennen hier en ik mis alles wat vertrouwt voelt. Maar ik ga het avontuur aan en ik hoop dat het beter gaat als school eenmaal begint. Gelukkig gaat het engels praten wel makkelijk hier.

Ik houd jullie op de hoogte!

Love,

Floor.

Climb mountains, not so you can see the world, but so the world can see you.

The last few hours....

De laatste uurtjes in Nederland zijn begonnen, de zenuwen beginnen al langzaam te komen. Morgenochtend om kwart over 9 vlieg ik naar New York, daar zijn we drie dagen en dan op zaterdag vlieg ik door, eerst naar Houston dan naar Amarillo waar ik met mn hostmam en haar familie al meteen door naar een theatershow ga. Hello jetlag...

Mn koffers zijn gepakt, alles is gewogen. Precies 23 kilo, handbagage is propvol maar alles ging toch mee. De laatste dagen bestonden uit het visum regelen, de laatste prikken halen, inpakken, kleding wassen, op het visum wachten en afscheid nemen van familie. Het was heel raar om te bedenken dat je dingen deed of ergens was voor de laatste keer in 11 maanden.

Ik ben ondertussen helemaal klaar voor mijn jaar in the states, ik heb er onwijs veel zin in en kan niet wachten om het Amerikaanse leventje te leven. Vanavond nog even met zn viertjes uiteten en dan voor de laatste keer in mn eigen bed slapen. Morgenochtend afscheid nemen gaat niet makkelijk worden, maar over 11 maanden zien we elkaar gewoon weer terug!

Nu gaat het echt gebeuren. 117 dagen afgeteld, nu nog maar 1 over. Over minder dan 24 uur ben ik vertrokken naar de andere kant van de oceaan. Bye Nederland, Hello USA. Ik ga jullie missen.

Love,

Floor.

There's no 'good' in goodbye

GRADUATED, Last meet-up & Visa

Hi!

Zoals de titel al zegt, ben ik na 5 jaar havo GESLAAAAGD!!!! Na het toch wel zwoegen voormn examens heb ik het gewoon in één keer geflikt! (dat moest ook wel anders ging het hele plan niet door). Afgelopen donderdag werd ik rond 4 uur gebeld met het goede nieuws, het was echt helemaal geweldig om dat te horen. En dit betekend natuurlijk ook dat mijn avontuur nu pas echt voor 100% vast staat en kan gaan beginnen!

Zaterdag 6 juni hadden we de laatste informatiebijeenkomst, wat begon in een hotel in Hilversum en eindigde met tapas. We begonnen met een foto voor de Amerikaanse vlag met de ouders, daarna kregen wij als soon-to-be studenten een soort talkshow over wat je wel en niet mag tijdens jouw jaar in The States, dat was allemaal best wel logisch, daarna kregen we nog wat praktische informatie over koffers, vliegen, geld en gastgezinnen. Ik had al veel gevraagd aan m'n hostmom dus het meerendeel wisten velen ook al. Daarna was het dan tijd voor HÉT 'I Love High School' shirt, wat we allemaal aanmoeten met ons vertrek.... Daar moest natuurlijk een groepsfoto meegemaakt worden en ook met de meiden waarmee we veel omgaan wilden we een foto! Daarna konden we gaan praten met oud-studenten die ook een jaar naar Amerika zijn geweest, een paar waren zelfs pas een week terug! Er was één meisje uit Texas waar ik een tijdje mee gepraat heb en toen was de bijeenkomst over. De dag sloten we af met ons groepje meiden + ouders in een tapas restaurant in Hilversum wat onwijs gezellig was.

Ook kregen we deze week een pakket thuis gestuurd met de visum papieren, nu denk je misschien, ohhh naar de Amerikaanse ambassade in Amsterdam, visum aanvragen en klaar, nou was het maar zo, jeetje wat is het allemaal streng geregeld daar!!! Na het hele aanmeldingspakket was ik wel klaar met alles over jezelf invullen voor andere, maar nee dit moest ook nog, en natuurlijk de prachtige visumfoto die nog erger is dan een normale pasfoto... Na een hoop gedoe heb ik het nog voor elkaar gekregen om aankomende zaterdag een afspraak te maken en mijn visum in Amsterdam aan te vragen. Gelukkig want dan is mijn paspoort nog net optijd terug voor de vakantie naar Canada!

Ook ben ik EINDELIJK klaar met alle prikken! 3 hepetitis prikken gehad en ook nog een tbc-test laten afnemen, vreselijk, vreselijk en nog eens vreselijk. Maar ach, het is voor een goed doel.

Ondertussen heb ik al ontzettend veel contact met mn lieve hostmom Shirlee, de cowboyslaarzen staan al klaar en ook de cowboyhoed is al aangeschaft! We hebben al vaak leuke skypesessie's gehad en mijn kamer ziet er geweldig uit! Ook heeft ze al van alles gepland voor aankomend jaar, skieën (wat ik nog nooit gedaan heb), concerten bezoeken en paardrijden..... Ik + paarden is nooit een goede combinatie geweest, maar alles verdiend een tweede kans toch?....... Samentellen we de dagen af en ook haar familieis ontzettend enthousiast over mijn komst. Ook al vragen ze af en toe nog steeds vreemde dingen zoals of wij hier ook disney kende, uhm ja...

Maarook ik krijg lastvan 'koudevoeten',of te wel: Twijfels. Soms dan vind ik mezelf zo ontzettend stom omdat ik dit ga doen,soms denk ik waar ben ik in vredesnaam aan begonnen, want nu is er echt geen weg meer terug. Een jaar wegvan mijn lieve familie en vrienden.Maar aan de andere kant heb ik erzo ontzettendveel zin in, ik kan niet wachten om te vertrekken en om daar alle nieuwe dingen tebelevenen natuurlijk krijg je moeilijke tijden, maar daar kom je (hopelijk) ook wel weer overheen.

Nog59 dagen en dan staik op schiphol, het aftellen kan na mijn examens en het slagen nu echt beginnen.

Vragen? Stel ze en ik zal mn best doen om ze zo goed mogelijk te beantwoorden, ook kun je mijn blog volgen aan de rechterkant van deze pagina door je mail in te voeren, zo weet je wat ik allemaal uitvoer daar in Amerika.

Love,

Floor.

Whatever you decide to do, make sure it makes you happy

Ticket, FaceTime & Meet-up

Heee!

Ongeveer anderhalve week geleden kreeg ik te horen waar ik volgend jaar mijn jaar in Amerika door ga brengen, ondertussen ben ik al van vanalles op de hoogte! Ik heb al veel contact met Shirlee (mijn hostmom) via facebook en ook ben ik aan het praten met haar kleinzoon Sheldon, hij word senior volgend jaar net als ik waarschijnlijk en gaat naar dezelfde school, dus ik kan al vanalles aan hem vragen!

Afgelopen zondag heb ik voor het eerst gefacetimed met Shirlee, ik werd opeens ontzettend zenuwachtig over het engels praten, maar het was zo ontzettend leuk! Ze is een onwijs lieve vrouw en ze is super blij dat ik kom! Ze wilt alvast cowboylaarzen voor me kopen en mijn kamer een beetje inrichten naar mijn zin.

Ik heb ook al een beetje contact met Zoé uit Duitsland, ze klinkt als een lief meisje, maar ze weet nog niet helemaal of ze het leuk gaat vinden, vandaar dat ze voor 5 maanden gaat!

Afgelopen zondag heb ik afgesproken met een paar andere meiden die dit volgend jaar ook gaan doen (stelletje gekken zijn we), lekker gewinkeld en geluncht in Utrecht, het was een ontzettend gezellig dag met top meiden!!

Ook heb ik afgelopen week een e-mail van travel active gekregen dat mijn ticket geboekt is!!! Mijn vertrek datum staat dus echt vast nu, en ik verwacht iedereen op woensdag 12 augustus rond kwart over 6 's morgens op schiphol om mij uit te zwaaien hahaha, (ZO VROEG), en dan vlieg ik op zaterdag door vanuit New York naar Shirlee in Amarillo.

Ik heb nu al geweldige vragen gekregen van Shirlee haar familie, ik ga ze sowieso bijhouden als ik in Amerika ben, zo vroegen ze mij al: 'Do they have cars here?' en 'Do you know ketchup?' Uhm, ja we hebben auto's en er ligt ook ketchup in onze koelkast......

Ik hoop dat ik iedereen nu een beetje een beeld heb kunnen geven van waar ik volgend jaar terecht kom, ik kan in ieder geval niet meer wachten! Over 2 weken beginnen de examens en dan kan het echte aftellen beginnen!

Love,

Floor

Don't be afraid to fail, be afraid not to try